adımın önemi yok
yaşımsa pek küçük
geldiğim ülkenin adına
orta batı derler
orda yetiştim ve öğrendim
kanunlara uymayı ve tanrının
yaşadığım topraktan yana olduğunu
tarih kitapları anlatır
hem bayağı iyi anlatır
süvarilerin hücumunu
kızılderililerin ölümünü
ülkem henüz gençti
ve tanrı yanındaydı
ispanya amerika savaşı
gününü doldurdu
ve sonra iç savaş
epeyi geride kaldı
ve kahramanların adları
herkese ezberletildi
ellerinde silahları
ve yanlarında tanrıyla
birinci dünya savaşı çocuklar
geldi geçti
savaşmanın nedenini
anlayamadım gitti
ama öğrendim kabullenmeyi
kabullenmeyi gururla
ölümü takmadığınızı
tanrı sizinle olunca
ikinci dünya savaşı
başlayıp bittiğinde
bağışladık almanları
ve dost edindik kendimize
altı milyon insan öldürüp
fırınlarda yaktılar
oysa almanlar bile şimdi
tanrıyı yanlarına aldılar
bir yaşam boyu öğrendim
ruslardan nefret etmeyi
ve yeni bir savaş çıkarsa
onlarla döğüşeceğimizi
nefret edip korkacağımı
ve kaçıp saklanacağımı
tanrı benimle olunca
herşeyi cesurca kabulleneceğimi
bunalımlı günlerimde
hep bunları düşünürüm
isanın bir öpücükle
ihanete uğradığını
ama sizin yerinize düşünemem
kendiniz verin kararı
judas iskarlot'nun da
yanında mıydı tanrı
neyse şimdi gidiyorum
yorgunluktan bitkin
kafamın karışıklığını anlatmanın
hiç de zamanı değil
sözcükler kafama doluyor
taşıp yerlere dökülüyor
eğer tanrı bizimleyse
gelecek savaşı durduracaktır !
''bob dylan''
''bir şarkı ırmağı'' adlı kitaptan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder