istanbul...

bir başkaydı mavisi denizin
gözlerini göreliden beri
ufkun solgun yüzünü izliyorum her akşam
ve mülteci rüzgârlarla tarıyorum saçlarımı
ve martılar gökyüzünde sana doğru uçuyor
kopup gitmeliyim diyorum gözerinden
bir başka sabahı beklemeden
ellerin değiyor ürkek yüreğime
gidemezsin diyor
gidemezsin
gitmek istediğin yer benim
benim diyor gözlerindeki hayat ışığı
benim diyor hayatın istanbul


''beta''