21 Aralık 2009 Pazartesi

akrepsiz...

ne olur bu gece çölü göreyim rüyâmda
susuz ve bitkin olayım ölüme yakın
sabah uyanayım
yeni bir yağmur henüz başlasın
kalkıp bir bardak serin su içeyim ; akrepsiz
canım gökkuşaklarını görmek istemiyor
bisiklete binişleri hâlâ gözümün önünde çocukların
aklıma sevgisiz bir şeyler , eksik geldiğinde ,
durup bir şeyler yazamıyorum yazık
bir öyküyü fısıldamak ,
görmediğin o adam ve bir başka andan düşen
gece iyice ilerliyor kendini sıkı tut
sabaha uyanmam gerekecek
sabah uyanayım
çölde olsun ,
akrepsiz .


''lepistes''

Hiç yorum yok:

birleşin...

çıktı bir gün bir aydın sakalları arasında saklanmış ağzıyla konuştu işçilerle anlattı gerçeği dedi ben memnunum hâlimden ama üzüyor beni s...