2 Kasım 2009 Pazartesi

içimdeki boşluk...

yağan yağmur altında
ağaç diplerine tüneyen kediler gibiyim

biraz olsun ıslanmamak
ve kendimi yağmurdan korumak için

ama
kollarımı gökyüzüne kaldırmış
bir o kadar üşüyerek
ve ıslanarak haykırıyorum

kelimelerim cümlelerim ,
harfler toz olup havada savrulsun

mümkün olduğunca sonsuzluğa uçsun
ve tüm insanlık duysun
içimdeki o boşluğu doldursun tüm sesler
yazılan kitaplar
oynanan oyunlar
ve sen
içimdeki boşlukta yer bulun
hepsine yetecek kadar
yer var o içimdeki boşlukta

açım çünkü
tüm bu boşluğu dolduracaklara açım
geleceğe...
biraz kediyim
biraz da yürüyorum yağmurda ve soğukta
biliyorum ki gelecek bizim
evet
gelecek...


''saftirik balık''

Hiç yorum yok:

birleşin...

çıktı bir gün bir aydın sakalları arasında saklanmış ağzıyla konuştu işçilerle anlattı gerçeği dedi ben memnunum hâlimden ama üzüyor beni s...