misafirin şarkısı...

üç buçuk metrelik kanatlarıyla yalnız üremek için karaya inen albatroslar yürümeyi pek beceremezler . ama uçmak onların işidir . günlerce hiç durmadan uçabilirler . içlerinden bir tanesi geçen günlerde bizleri kırmayıp zonguldak'a geldiğinde , üstünde dolaştığı bütün coğrafyaların acılarını barındırıyordu . gagasında aşağıda yer verdiğimiz bu küçük notu bulduk . ona yazdığımız mektuplara cevap olarak yazmıştı bunu . kara kaşlarıyla bize son bir kez bakıp uçup gitti .

''gerçekdışı uçuculuk
anlamsızlaşan kavramlar
meydanlar , bayraklar , ayinler
peygamberlerini arayan kalabalıklar
itirazı olup da hâli olmayanlar
egemenliğini kaybetmekten korkanlar
dur...
dinle !
hayatını kaybetmekten korkan
birileri var !
duyuyor musun ?''


''şişedeki balıklar''