arkadaş dökümü...

evvelâ dişlerimiz döküldü
sonra saçlarımız
arkasından birer birer arkadaşlarımız
şu canım dünyanın orta yerinde
yalnız başına yapayalnız
kırılmış kolumuz kanadımız
tatlı canımızdan usanmışız

bir şüphedir sarmış yüreğimizi
ya kendini aldatıyor demişiz ;
ya bizi
bir şüphedir demir atmış ciğerimize
pamuk ipliğiyle bağlamışlar bizi
düğüm üstüne düğüm şöyle dursun
bir çalım bir kurum hepimizde
nerden inceyse ordan kopsun

bu canım dünyanın orta yerinde
hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize
yalan mı ?
gözünü sevdiğim karıncalar
işte hamsiler , sürü sürü
arılar bölük bölük geçer
leylekler tabur tabur

ya bizler ?
eşref-i mahlukat !
boğazımıza kadar
kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz
bizler bölük bölük
bizler tabur tabur
bizler sürü sepet
yalnız birbirimizi öldürmüşüz .


''bedri rahmi eyüboğlu''