pelteleşmiş beyninizde
kirden parlayan bir kanepede
yan gelip yatan semiz bir uşak gibi
pinekleyen düşüncenizi ,
kanlı bir yürek parçasıyla tedirgin edeceğim
dalga geçeceğim , geberesiye küstah ve zehir dilli .
tek bir ak saç yok ruhumda
yaşlılığın mızmızlığı yok !
dünyayı bozguna uğratarak sesimin gücüyle
yürüyorum ,
yakışıklı
yirmiiki yaşında .
mızmızlar !
kemana yatırırsınız aşkı siz
kabalar , onu trampete yükler
fakat , tersyüz edebilir misiniz kendinizi benim gibi ,
öyle ki , dudaklar kalsın ortada , salt dudaklar !
çık da gel konuk odasından
gel de bir adam tanı ;
kibirli , patiskadan ve melek soylu memur karısı .
sen ki dudaklar çevirirsin aynı kayıtsızlıkla ,
bir ahçı kadın nasıl çevirirse yemek kitabının sayfalarını .
ister misiniz
ten kudurtsun beni ,
-ve gök gibi renk değiştirerek ansızın-
ister misiniz
öylesine yumuşayım , sevecen olayım ki öylesine
hani , erkek değil de , pantolonlu bir bulut desinler bu !
inanmıyorum ''çiçekli nice'' diye bir yerin olduğuna !
benimle göklere çıkarılacaktır yeniden
hastane gibi bayatlamış erkekler ,
ve atasözleri gibi yıpramış kadınlar da...
''vladimir vladimiroviç mayakovski''
çeviri : ataol behramoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder