ömer hayyam'dan dört dörtlük...

din ile dinsizliğin arası tek bir soluk;
düş ile gerçeğin arası tek bir soluk.
aldığın her soluğun değerini bil,
bütün yaşam macerası tek bir soluk.

***

aşk bir beladır , tanrı'dan gelme;
ahali neden karşı koyar tanrı emrine?
bize her şeyi yaptıran kendi madem,
kulu sorguya çekmenin alemi ne?

***

neylesem bu benim iç kavgalarımla?
pişmanlığım ; kendime düşmanlığımla?
sen bağışlasan da ben yerim kendimi,
neylesem bu yüzkaram , bu utancımla?

***

kaderin elinde boynum kıldan ince ,
tüysüz kuşa dönerim ecel gelince.
yine de toprağımdan testi yapın siz,
dirilirim , içine şarap dökülünce.


''ömer hayyam''