6 Haziran 2009 Cumartesi

pasaport kahvesi...

kıyıda , taşın üstünde
oturmuş denize bakıyor
kimse konuşmuyor onunla
ne rüzgar ne de izmir

gün bitiyor ve lacivert
sözcükler çekiliyor
susuşların ipek ağıyla

az ötede pasaprot kahvesi
-gel bir bardak çay içelim
diyor bütün gün beklenen

bulut suya değiyor
su zamanı
ve yalnız çakıltaşları
değil aşınmakta olan

batık bir gemi
gibi uzaklaşırken ordan
yakamozlar kalıyor geride
balkıyan acılar gibi

eskiyen neydi günboyu
yaşanan neydi
hangi bıçağı biledi deniz
ışıklar sönüyor kıyıda
ve burkulan bir yürekle
çekip gidiyor bu kentten


''ahmet telli''

Hiç yorum yok:

birleşin...

çıktı bir gün bir aydın sakalları arasında saklanmış ağzıyla konuştu işçilerle anlattı gerçeği dedi ben memnunum hâlimden ama üzüyor beni s...