ikarus'un ölümü...

doğum çoğuldur , ölüm tekil
mumdandı aç tutkumun kanatları
uçuyordum sevinç içinde

herkes işinde gücündeydi
yok olmuş damlar ki unuttum

ve güneşin basamağından döndüm geri
üfür üfürü uçardı yalnızlık
zamansızlığın kanadı yalnızlık

hiç yıldız doğmadı ben gökteyken
ne düşlediğimi unuttum

çift sürüyordu bir köylü iki büklüm
kalkmak üzereydi ak bir gemi limandan
denize düşeni kimse görmedi

herkes işinde gücündeydi
ve acı çekmeyi unuttum

belleğimde hala gökyüzü dünya
yüreğin yaban arısı yalnızlık
yaşantısız daldı yalnızlık

tükenmiş tutkumun neşeli ağırlığı
göksel erincimi unuttum
ölmeden bütün sabahlarımı unuttum

denize düşeni kimse görmedi
gökten indiğimi kimse görmedi
ak bir gemi kalkıyordu limandan
görmediklerimi unuttum

bölünmemişti tarihsiz gün
varlığın kanatsız adı yalnızlık
sudan dışarıda kalmış ayaktı yalnızlık

soyağacına tırmanmıştım putsuz tanrının
ölümün dilini unuttum

düşüncem yavaş yavaş gidiyordu varolan
tam bir uygunluk yoktu aramızda
saydam yağmur gibiydi canlandıran ölüm

herkes işinde gücündeydi
olanı biteni unuttum
yaşadığıma inanılmaz benim
masal kahramanı gibiyim
kimse görmeden yittim gittim .


''melih cevdet anday''