kimbilir belki de...

belki seni tekrar görürüm içeride
ruhun ölmek üzereyken , bedeninden habersizce
şu koca kentte , herkesin gözü önünde
ilahi bir nefesle , bir anda canlanır bedenin ,
gerçek ruhuyla
nicedir duymak istediğim bir fısıltı ile
''gel benimle ,
varsın savaşsın bu şehir
dökülsün her bir yanı
gel benimle''
otur karşıma tekrar çizelim
ufak taşlar döşeyelim sokaklarına
sarı ışıklı lambalar ,
her bir yanına
ıslansın meydanlar kent yağmurlarıyla
aksın tenimizden aşağıya ,
bir somun ekmeği paylaştığımızda kuşlarla
tahta oturaklarda
bu koca şehirde ,
herkesin gözü önünde...


''moda balığı''