gorkiy...

ne kendini bilmez bir serseriyim;
ne de serveti belirsiz bir zengin...
kâlbim var ummanlar gibidir
kâlbim ummanlar gibi engin...
belki çözülmez bir bilmeceyim;
belki de aradığını bulamamış bir kâşif...

ne aklını yitirmiş bir deliyim;
ne de yeldeğirmenlerine saldıran bir şaşkın..
kâlbim yıldızlar gibidir
kâlbim yıldızlar gibi belirgin...
belki yarım kalmış bir kitabım
belki de sevdaya tutsak bir mecnun...

ne gururuna yenik düşen bir aşığım;
ne de insanları düşündüren bir bilge...
kâlbim sığ bir göl gibidir
sığ bir göl gibi durgun...
belki tanrıya ulaşamamış bir ermişim;
belki de kendini ispatlayamamış bir peygamber...

oysa herşey nefes alıp vermek kadar kolay...
ama belki de ölümlere alışmak kadar zordur;
bir insanı sevmenin bu kadar acı verebileceğini düşünmek...

kâlbim savaşta yıkılmış bir kent gibidir
yıkılmış bir kent gibi hüzünlü...
belki çatışma ortasında mermisiz kalmış bir savaşçıyım;
belki de son umudunu cebinden hiç eksik etmeyen bir tutkun...


''proleter balık''