bir adres var...

etimizden gelen doyumsuz hazdır;
parmaklarımızın ucunda biten ten...
nerede buldum kendimi
nereden geldim oraya
yüzyıllar geçmişti oysa üstünden
neden halâ unutmuyorum olup biteni...

doğa da kirlendi düşüncelerle beraber
vücutlarından attıkları nefes kirliydi
o kirli havayı soluduk yüzyıllarca...
nerede buldum kendimi
nereden geldim oraya
ne zaman bildim kendimi...

yüzyıllarca bahsedip durdular;
tenden öte bir sonsuz ruhtan
ama onlar hep etleriyle sevişip;
etleriyle savaştılar yüzyıllarca...

oysa bazılarının adları vardı hep tarihte
onlar hep kendileriyle savaştılar
hiç yenemediler kendilerini
ama yenilmediler de hiçbir zaman
onlar hep ruhlarıyla seviştiler
ve giderken;
bir yol bıraktılar arkalarından
ve bir adres...biliyorum


''proleter balık''