derken...

afyon garındaki küçük kızı anımsa
hani trene binerken papuçlarını çıkarmıştı
varto depremini düşün
yardım olarak batıdan gönderilmiş ,
bir kutu süt tozunu ve sütyeni
adam süt tozuyla evinin duvarını badana etmişti.
karısı ise saklamıştı ne olduğunu bilmediği sütyeni .
kulaklık olarak kullanmayı düşünüyordu onu kışın
tanrım gerçekten çocukluk günlerimizde mi ?
eşiklere oturmuş bir dolu insan
keşke yalnız bunun için sevseydim seni .


''cemal süreyya''