seni düşündüm bir terminal inişinde ...
sahilde esen rüzgarda saçlarını görür gibiyim istanbul .beni bu güzelliğinle karşılayacağını düşünmemiştim .geceden kalma halin mi bu ? yataktan kalktığın gibi gelmişsin .kim bilir akşamları nasıl da güzelsin sen .dur şöyle karşımda ,bir bakayım sana ...dur da saçlarını okşayayım ;boğazdan esen rüzgarlara dayanamayan ,daima yüzüme vuran saçlarını ...dur da saçlarına dokunayım ...şey diyorum ...saçının bir telini alıp boynuma bağlasam , balıkçılarını görür müyüm ? kızılımsı bir gün batımında ,ortaköyde ,siyah-beyaz bir resim olur mu saçının teli ? ...
ben kadıköyde martıları izleyecektim ,saçının bir telini daha ver bana ...ne oldu ? ...dur , ne yapıyorsun ?...neden ağlıyorsun ? ...dur !...küçükken çamurlu ellerimle dokunduğum yanaklarından çocukluğum akıyor. ağlama ...yüzünün maviliğine hasretim nicedir ...sesini özledim ...bana trenleri anlat ...karanlık istasyonun soğuk sahilinde üşümemek için birbirlerine sarılan trenlerle dolu bir resim çiz bana ...bana umutlarını ,üzüntülerini ,sevinçlerini çiz ...bilmem hatırlar mısın bir beyoğlu şafağında ,bir şarap bardağına düştüğümüz farklı şeyler düşündüğümüz zamanı ? birbirimizi yeni yeni tanımaya başladığımız anı ?...sokaklarda attığımız her adımda , şaraba biraz daha doyuyorduk , biraz daha yaklaşıyordum senin sıcak tenine ...zamanım fazla değil biliyorsun ...akşama kadar her şeyi yapalım seninle ...çünkü sabah olduğunda , sen karşımda olmamalısın ...akşam kopmalı ,bağlı olan ellerimiz ...arkama baktığımda seni görmemeliyim ...sesin duyulmamalı uzaklardan ...haydi tut elimden ,beni boğaziçine götür ...eski robert kolejinin taş merdivenlerinden boğaza inelim ...sonra gemilere el sallayalım ...ne olmuş bu gemilere ; ne kadar da soluk renkleri ...kim bilir ne yapmışlardır ...
seninle ayrılınca ben de mi şu yelkensiz gemiler misali ,arkama bakmadan usulca ilerleyeceğim ...ayrıldığımızda , yanında kim olur bana el sallarken ?...ayrıldığımızda ,fırtınalar çıkar mı karşıma ? yelkenlerim kırıl mı ; gömülür müyüm karanlık sulara ? insanlar beni unutur mu ; yosun tutar mıyım ? sonra günün birinde ,birisi yazar mı bizi bir mektubun ilişiğine ?...
konuş istanbul ...
cevap ver bana ...akdenizde çığlıklar yükseliyor ...
cevap ver seni istanbul ...seni el kızı !...
''moda balığı''
sahilde esen rüzgarda saçlarını görür gibiyim istanbul .beni bu güzelliğinle karşılayacağını düşünmemiştim .geceden kalma halin mi bu ? yataktan kalktığın gibi gelmişsin .kim bilir akşamları nasıl da güzelsin sen .dur şöyle karşımda ,bir bakayım sana ...dur da saçlarını okşayayım ;boğazdan esen rüzgarlara dayanamayan ,daima yüzüme vuran saçlarını ...dur da saçlarına dokunayım ...şey diyorum ...saçının bir telini alıp boynuma bağlasam , balıkçılarını görür müyüm ? kızılımsı bir gün batımında ,ortaköyde ,siyah-beyaz bir resim olur mu saçının teli ? ...
ben kadıköyde martıları izleyecektim ,saçının bir telini daha ver bana ...ne oldu ? ...dur , ne yapıyorsun ?...neden ağlıyorsun ? ...dur !...küçükken çamurlu ellerimle dokunduğum yanaklarından çocukluğum akıyor. ağlama ...yüzünün maviliğine hasretim nicedir ...sesini özledim ...bana trenleri anlat ...karanlık istasyonun soğuk sahilinde üşümemek için birbirlerine sarılan trenlerle dolu bir resim çiz bana ...bana umutlarını ,üzüntülerini ,sevinçlerini çiz ...bilmem hatırlar mısın bir beyoğlu şafağında ,bir şarap bardağına düştüğümüz farklı şeyler düşündüğümüz zamanı ? birbirimizi yeni yeni tanımaya başladığımız anı ?...sokaklarda attığımız her adımda , şaraba biraz daha doyuyorduk , biraz daha yaklaşıyordum senin sıcak tenine ...zamanım fazla değil biliyorsun ...akşama kadar her şeyi yapalım seninle ...çünkü sabah olduğunda , sen karşımda olmamalısın ...akşam kopmalı ,bağlı olan ellerimiz ...arkama baktığımda seni görmemeliyim ...sesin duyulmamalı uzaklardan ...haydi tut elimden ,beni boğaziçine götür ...eski robert kolejinin taş merdivenlerinden boğaza inelim ...sonra gemilere el sallayalım ...ne olmuş bu gemilere ; ne kadar da soluk renkleri ...kim bilir ne yapmışlardır ...
seninle ayrılınca ben de mi şu yelkensiz gemiler misali ,arkama bakmadan usulca ilerleyeceğim ...ayrıldığımızda , yanında kim olur bana el sallarken ?...ayrıldığımızda ,fırtınalar çıkar mı karşıma ? yelkenlerim kırıl mı ; gömülür müyüm karanlık sulara ? insanlar beni unutur mu ; yosun tutar mıyım ? sonra günün birinde ,birisi yazar mı bizi bir mektubun ilişiğine ?...
konuş istanbul ...
cevap ver bana ...akdenizde çığlıklar yükseliyor ...
cevap ver seni istanbul ...seni el kızı !...
''moda balığı''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder