kimsesiz zürafa...

kimi kimsesi yoktu kimsesiz zürafanın
boynu bükük dolaşırdı
sırtını kimse kaşımazdı
kimsesiz zürafa bir gün çalı çırpı topladı
kendi kendini yaktı
kimsesiz zürafanın
acayip dumanı oldu

''metin üstündağ''